Η πλευστότητά μας αλλάζει με την αύξηση της πίεσης. Κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, ο αέρας στους πνεύμονές μας συμπιέζεται και το βάρος σταδιακά υπερισχύει έναντι της άνωσης.

Στην επιφάνεια έχουμε θετική πλευστότητα επειδή η δύναμη της άνωσης υπερβαίνει τη δύναμη του βάρους. Καθώς καταδυόμαστε, οδηγούμαστε σταδιακά προς το σημείο της ουδέτερης πλευστότητας. Εάν καταδυθούμε περαιτέρω, η πλευστότητά μας γίνεται αρνητική. Καθώς η άνωση ολοένα μειώνεται με την αύξηση του βάθους, κατά τη διάρκεια της καθόδου, από ένα συγκεκριμένο βάθος και μετά, η βαρύτητα ξεπερνά τη δύναμη της άνωσης του σώματός μας και ξεκινάει η πιο όμορφη κατά την άποψή μου φάση της βουτιάς, αυτό που αποκαλούμε «ελεύθερη πτώση». Στη φάση αυτή, σταματάμε κάθε κίνηση και βυθιζόμαστε στο μπλε χωρίς καμία απολύτως προσπάθεια.

Η πλευστότητά μας εξαρτάται από τη σωματική μας σύνθεση. Ο λιπώδης ιστός ενισχύει την θετική πλευστότητα (προσδίδει δηλαδή άνωση) σε αντίθεση με τους μυς. Οι αναλογίες αυτών των διαφορετικών ιστών στο σώμα μας καθορίζουν την πλευστότητά μας στο νερό καθώς και τις προσωπικές απαιτήσεις ρύθμισης για το έρμα στη ζώνη βαρών του καθενός από εμάς. Η πλευστότητα είναι λοιπόν υπόθεση αυστηρά προσωπική!

Photo: Sandy Orka